ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ

 

Ἡ τῶν Σιρραίων πόλις

δέν εὐτύχησε,

γενέτειρα Αἰσχύλου, Σοφοκλέους, Εὐριπίδου,

ἔστω Ἀριστοφάνους ἢ Μενάνδρου

νά ὑπάρξει.

Ἒ καί;

Μήπως ὃλες οἱ ἄλλες πόλεις τῶν Ἑλλήνων

δώσαν μεγάλους ποιητές,

ῥήτορες, σοφιστές, ἱστορικούς.

εἰς τὸ κοινὸν τῶν Πανελλήνων;

 

Τύχῃ Ἀγαθῇ,

αἰῶνες εἴκοσι καὶ ἑπτὰ μετὰ Ἀρχίλοχον,

φῶς ἐκ Διός, ὁ ποιητὴς ἱστορικός,

ὁ Ἡρακλείδης Κάφτιος,

εἶδε ἐν τῇ πόλει

 

Οὔτε Θουκυδίδης βέβαια

εἰς τὰ ἱστορικά,

ἀλλ’οὔτε κἀν Ἡρόδοτος ὑπῆρξε.

Εἰς δὲ τὰ ποιητικά,

ἐλάσσονες τῶν τραγικῶν καὶ κωμικῶν,

αἱ ἐπιδόσεις του.

Ὅμως τὸ ἔργο του σαφῶς σημαῖνον,

μεῖζον,

εἰς τὰ τενάγη τῆς αἰώνιας ῥαστώνης.

 

Θεράπων τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τῶν Μουσῶν

ἐνίοτε τοῦ γελαστοῦ Διονύσου,

φρόντισε μέ περισσήν, τὴν ὑστεροφημίαν του,

ἐπιμέλειαν,

ἐν μέσῳ συναναστροφῶν

φαυλοφενάκων - δυστυχῶς - δῆθεν δημιουργῶν,

κολάκων καὶ ταγῶν. 

 

Τὸν βίον ἐτελεύτησε,

ὁ Ἡρακλείδης  Κάφτιος,

πλήρης ἡμερῶν καὶ ἔργου,

ταράσσοντας μέχρι τοῦ τέλους,

συχνὰ καὶ ἐνοχλητικὰ γιά τοὺς πολλούς,

τὰ ὕδατα τοῦ ἕλους.

Ἡ πόλις ἐπανῆλθε εἰς τὰ συνήθη.

Μόνο πού τώρα,

διὰ τοὺς αὐλικοὺς τοῦ Ἡρακλείδη φαυλοφένακας,

ἀφέθη ἐλεύθερον, πεδίον δόξης λαμπρόν.

Ἀπὸ καιροῦ εἰς καιρὸν

μέ κομπασμό, μάτι θολὸ γιά ὀβολοὺς καὶ θράσος

ὀργανώνουν πάλιν καὶ πάλιν ἑορτάς,

πρὸς τιμὴν τοῦ ἐκλεκτοῦ τῆς πόλεως τέκνου,

ὃπως λέγουν,

ἵνα τὴν ὀβολοφόρον γιά πολλούς,

τοῦ Ἡρακλείδη διασώσουν ὑστεροφημία.

 

 

Ἀπὸ τὴν ποιητικὴ συλλογὴ "Ἐφίμερος ἐφήμερος" (2011)