Περιμένοντας τους Βαρβάρους 

(Ένα κείμενο για την Χρυσή Αυγή, με διαχρονική αξία, που πρωτοδημοσιεύθηκε στις 30/9/2013)

 

 

«...Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.

Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.»

                                              Κ.Π. Καβάφης

 

 

            Φυσικά και δεν θα μπορούσε να φανταστεί ο ποιητής, όταν έγραφε το ποίημα «Περιμένοντας τους Βαρβάρους», ότι στους στίχους του, θα έδινε την πλέον λακωνική, ακριβή, σαφή και γλαφυρή περιγραφή των όσων συμβαίνουν στην χώρα μας τις τελευταίες ημέρες, με την σύλληψη ηγετικών, μέσων και κατώτερων στελεχών του κόμματος της Χρυσής Αυγής.

 

            Δηλώνω ξεκάθαρα, όπως άλλωστε το έχω πράξει γραπτώς, επωνύμως και κατ’ επανάληψη τα τελευταία χρόνια, ότι με το εν λόγω κόμμα με χωρίζει άβυσσος σε ό,τι αφορά την ιδεολογία του, την πολιτική του πρακτική, την θρησκευτική του διαπλοκή και την αισθητική του.

 

            Είναι βέβαιο ότι οι 450.000 περίπου συμπολίτες μας που ψήφισαν Χρυσή Αυγή, δεν κατέληξαν στην επιλογή αυτή επειδή τους προσέλκυσε η ιδεολογία του ναζισμού, του αντιεβραϊσμού, του αρρωστημένου εθνικισμού, η άσκηση τυφλής βίας απέναντι σε λαθρομετανάστες ή απλά διαφωνούντες με αυτούς. Ούτε φυσικά γοήτευσε τους ψηφοφόρους η ρητορική και όχι μόνο απαξίωση του κοινοβουλίου και των δημοκρατικών θεσμών, η προκλητική εξύμνηση δικτατορικών καθεστώτων, οι φανερές και παρασκηνιακές σχέσεις της με το Άγιο Όρος, πολλούς μητροπολίτες και κατώτερο κλήρο ή η διαφαινόμενη σχέση της με τον υπόκοσμο.

 

            Στην πλειονότητά τους, ψήφο στην Χρυσή Αυγή έδωσαν οι «αγανακτισμένοι», εξαθλιωμένοι, εξοργισμένοι και απελπισμένοι συμπολίτες μας, κυρίως των αστικών κέντρων, που έβλεπαν μέρα με τη μέρα να συμπιέζονται και να ασφυκτιούν ανάμεσα στις ανάλγητες κυβερνητικές επιλογές και στην ανεξέλεγκτη (ή καθοδηγούμενη;;;) (λαθρο)μετανάστευση. Οδηγήθηκαν στην επιλογή αυτή, μετά από συστηματική πλύση εγκεφάλου στην οποία τους υπέβαλαν καθημερινά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης(;;;), οι εταιρείες των δήθεν «δημοσκοπήσεων» και το ίδιο το πολιτικό σύστημα της χώρας, που έμμεσα ή άμεσα, με την εφαρμογή των μνημονίων, μετέτρεψε την χώρα σε «Μπανανία» και τους Έλληνες σε πεινασμένους ιθαγενείς.

 

            Μετά τις ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων ημερών και τη σύλληψη ηγετικών και άλλων στελεχών της Χρυσής Αυγής, το πολιτικό σύστημα θα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Κατά πολλούς αυτό ακριβώς είναι το σύστημα που εξέθρεψε την Χρυσή Αυγή και την χρησιμοποίησε ως «μπαμπούλα» στην άσκηση πολιτικής και στη συνέχεια την επικαλέστηκε ως άλλοθι στις όποιες παραλείψεις, ολιγωρίες ή λανθασμένες επιλογές του.

 

            Τουλάχιστον μέχρι σήμερα, η συντριπτική πλειονότητα των συμπολιτών μας, δεν ένιωσε την «ανακούφιση» που ανέμενε ίσως το πολιτικό σύστημα, από την εξάρθρωση της, φερόμενης ως, «εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής». Κάθε άλλο. Οι περισσότεροι συμπολίτες μας είναι πολύ ανήσυχοι και προβληματισμένοι σε σχέση με αυτά που έπονται.

 

            Είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως η ανεξάρτητη Ελληνική Δικαιοσύνη η οποία τόσες φορές στο παρελθόν κατηγορήθηκε ως αναποτελεσματική, στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής αποδείχθηκε άκρως αποτελεσματική. Μπορεί βέβαια να μην αποδόθηκαν ποτέ ευθύνες για τα σκάνδαλα του Χρηματιστηρίου, των δομημένων ομολόγων, των SWAPS για να μπούμε στην ΟΝΕ, του μαύρου χρήματος της Siemens και των οπλικών συστημάτων. Ούτε φυσικά αναζητήθηκαν ευθύνες από αυτούς που διόγκωσαν εσκεμμένα το έλλειμμα για να μπούμε στα μνημόνια, ούτε από αυτούς που πήραν «δανεικά και αγύριστα» για τα κόμματά τους, ούτε από τα πολιτικά πρόσωπα που, κατά δήλωσή τους, έπαιρναν μίζες για τους ίδιους ή για τα κόμματά τους.

 

            Πολλοί μπορεί να θεωρούν ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη καθυστέρησε να πράξει τα δέοντα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Διέπραξε όμως κάτι εξόχως επαναστατικό. Εξαφάνισε τους «βαρβάρους», κατά το πνεύμα του Καβάφη. Και οι «βάρβαροι» αυτοί, κατά τον ποιητή, «ήσαν μια κάποια λύσις».

 

            Θα μπορέσει άραγε να λειτουργήσει το πολιτικό σύστημα, χωρίς την επίκληση της ύπαρξης πραγματικών ή φανταστικών «Βαρβάρων», στην κατεύθυνση προάσπισης της εθνικής μας ανεξαρτησίας, καθώς και των δικαιωμάτων και της ποιότητας ζωής των κατοίκων του ιερού αλλά τραγικού αυτού τόπου;

 

            Υπενθυμίζω, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε, ότι  ως «Βάρβαροι» στις μετεμφυλιακές δεκαετίες χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον από το πολιτικό σύστημα, οι «Κομμουνισταί». Για δε τις πολιτικές εξελίξεις που έρχονται με ή χωρίς «Βαρβάρους», ισχύει το «ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα». Ίδωμεν….

           

 Χρήστος Πολατίδης